Pracownia elektromiografii EMG

Elektromiografia kliniczna (EMG)

służy do diagnostyki schorzeń nerwowo-mięśniowych. Badanie EMG składa się z 2 części: badań przewodnictwa nerwowego ( elektroneurografia, ENG) z zastosowaniem elektrod powierzchownych i właściwej elektromiografii EMG z zastosowaniem elektrod igłowych. Zakres badania zależy od problemu klinicznego w rozwiązaniu którego badanie EMG ma pomóc i jest modyfikowany przez badającego lekarza.

Badanie ENG (elektroneurograficzne) ocenia stan funkcjonalny nerwów obwodowych. EN, m.in. w uszkodzeniach nerwów z ucisku (np. zespole cieśni nadgarstka, uszkodzenia nerwu łokciowego, zespole kanału stępu), w uszkodzeniach pourazowych nerwów, w polineuropatiach, w uszkodzeniach splotu barkowego.

Celem badania elektromiograficznego (EMG) jest potwierdzenie lub wykluczenie uszkodzenia mięśnia i ustalenie czy uszkodzenie jest pierwotnie mięśniowe czy neurogenne.

Próba tężyczkowa jest wykonywana u osób z podejrzeniem tężyczki. Pacjentowi pozostającemu w pozycji leżącej lekarz zakłada na ramię opaskę uciskową (mankiet do mierzenia ciśnienia), wkłuwa elektrodę igłową w mięsień międzykostny I ( między kciukiem i palcem wskazującym), zaciska opaskę wykonując czasowe niedokrwienie kończyny. Przez ostatnie 2-3 minuty zaleca się pacjentowi głębokie oddychanie. W czasie zaciśnięcia opaską, ręka drętwieje.

Próba miasteniczna.
Badanie wykonuje się u osób z podejrzeniem chorób złącza nerwowo-mięśniowego (miastenia, zespół miasteniczny). Określony nerw (np. nerw twarzowy, łokciowy) stymuluje się seriami bodźców elektrycznych.

Wiadomości praktyczne.
Badanie ENG przeprowadza się przy użyciu płaskich elektrod powierzchniowych przyklejanych do skóry. Następnie stymuluje się nerw wzdłuż jego przebiegu bodźcem elektrycznym, odczuwalnym lecz bezpiecznym dla pacjenta.

Badanie EMG wykonuje się za pomocą cienkiej elektrody igłowej jednorazowego użytku, która jest wkłuwana do mięśnia.

W dniu badania należy umyć badaną część ciała. Przeciwwskazane jest używanie kremów, maści lub balsamów na skórę, w okolicy, gdzie będzie wykonywane badanie. Przed badaniem ENG należy usunąć z badanej okolicy elementy metalowe, np. biżuterię.
Należy poinformować lekarza o aktualnie przyjmowanych lekach. Osoby zażywający doustne leki przeciwzakrzepowe powinny na 3 dni przed badaniem zacząć stosować heparynę drobnocząsteczkową, oczywiście za wcześniejszą zgodą lekarza prowadzącego. Z kolei pacjenci z miastenią w dniu badania nie powinni przyjmować leków przeciw miastenii na 12-24 godzin, o ile pozwala na to stan zdrowia pacjenta. Należy uprzedzić lekarza wykonującego badanie o obecności rozrusznika serca. Wskazana jest niekiedy zgoda kardiologa na wykonanie badania ENG, np. w przypadku kardiowertera.

Jak przygotować się do badania?

W dniu badania należy umyć badaną część ciała. Przeciwwskazane jest używanie kremów, maści lub balsamów na skórę, w okolicy, gdzie będzie wykonywane badanie. W dniu badania należy umyć badaną część ciała, nie używać kremów, maści lub balsamów na skórę, w okolicy planowanego badania.
Przed badaniem należy zdjąć metalowe ozdoby, których obecność może zaburzyć wynik badania. Należy poinformować lekarza o aktualnie przyjmowanych lekach. Osoby zażywające doustne leki przeciwzakrzepowe powinny na 3 dni przed badaniem zacząć stosować heparynę drobnocząsteczkową, oczywiście po wcześniejszej konsultacji z lekarzem prowadzącym.
Chorzy z miastenią w dniu badania nie powinni przyjmować leków przeciw miastenii.W dniu badania należy umyć badaną część ciała. Przeciwwskazane jest używanie kremów, maści lub balsamów na skórę, w okolicy, gdzie będzie wykonywane badanie.

Bezpośrednio przed badaniem należy poinformować lekarza o aktualnie przyjmowanych lekach.

lekarze pracowni

Oddział
Plac Powstańców Śląskich 1/116
+48 728 888 601
71 367 11 05

Oddział
przy ul. Energetycznej 8/1
+48 796 169 103
71 361 86 30